Хоккайдо университеті менің дүниетанымымды қалай өзгертті

Менің атым – Малика Рахымжан, мен әл-Фараби атындағы ҚазҰУ-дың 3-курс студентімін, мамандығым – шығыстану (жапон тілі). Бүгін мен Хоккайдо университетінде академиялық ұтқырлық бағдарламасы бойынша оқыған тәжірибемді көппен бөліскім келеді.

Былтыр қыркүйектің соңында, аздап қобалжып, бірақ үлкен қызығушылықпен ұшаққа отырдым. Күз мезгілінде Хоккайдо ерекше әдемі: ауа салқын, бірақ әлі қыс емес, айнала сары және қызыл жапырақты ағаштар, ал университеттен жатақханаға дейінгі қарапайым жол да кинодан алынған көрініс сияқты әсер қалдырады.

Оқу өте қарқынды өтті: жапон тілі сабағы аптасына жеті рет болды, бұл тілді айтарлықтай жақсартуға көмектесті. Бірақ ең маңыздысы – атмосфера. Қасыңда оқуға шын берілген, ынталы студенттер болғанда, сен де еріксіз сол қарқынға ілесесің.

Маған оқу жүйесіндегі ең ұнаған нәрсе – пәндерді өзің таңдау мүмкіндігі. Міндетті базалық курстардан бөлек, шынайы қызықтыратын сабақтарды таңдауға болады. Мысалы, мен саясат курсын алдым, онда сабақтар дәстүрлі дәріс түрінде емес, белсенді пікірталастар форматында өтті. Кейде дәрістерге танымал сарапшылар шақырылатын. Бірде бізге халықаралық қауіпсіздік жөніндегі маман Рубен Азизян келді. Ол бұрын Ресейде жұмыс істеген, қазір Жаңа Зеландияда сабақ береді. Ол ТМД елдерінің сыртқы саясаты туралы айтты, ал дәрістен кейін біз онымен аздап орысша сөйлестік. Жалпы, сабақ форматы мен үйренген дәстүрлі әдістерден өзгеше болды: мұнда тек лекцияларды жазып алу жеткіліксіз, белсенді қатысу, сыни ойлау, өз пікіріңді нақты қалыптастырып, оны қорғау маңызды.

Аудиториядан тыс студенттік өмір де өте қызықты өтті. Университет кампусы тек үлкен ғана емес, тұтас бір қалашық сияқты. Алғаш кіргенде-ақ Хоккайдо университетінің Жапониядағы жетекші оқу орындарының бірі екенін сезінесің. Мұнда студенттерге қажетті барлық жағдай жасалған: жайлы кітапханалар, демалуға және оқуға арналған орындар. Маған қатты ұнағаны – тегін спортзалдың болуы. Мен ол жерге жиі барып тұрдым.

Әр сәрсенбіде достарымызбен баскетбол немесе теннис ойнайтынбыз, ал сейсенбіде сөйлесу клубына барып, жапон және ағылшын тілдерінде тәжірибе алмасатынбыз. Бұл жаңа адамдармен танысып, шетелдік студенттермен араласудың тамаша мүмкіндігі болды. Осындай кездесулердің арқасында мен көптеген достар таптым.

Мен студенттер жатақханасында тұрдым. Бағасы айына небәрі 30 мың теңге болғанына қарамастан, өте жақсы жағдай жасалған: жеке бөлме, барлық қажетті заттар, жылы атмосфера. Жатақханада үнемі қозғалыс, қарым-қатынас көп болатын – біз қыздармен демалыс бөлмесінде жиналып, киномарафондар ұйымдастырып, бірге тамақ пісіретінбіз.

Хоккайдоға барарда қысы ауыр болады деп ойладым – бәрібір бұл Жапонияның солтүстігі, қарлы борандар мен аяздар. Бірақ ақыры бұл қыс мен үшін ең ұмытылмас мезгілдердің біріне айналды. Біріншіден, Хоккайдо – қысқы демалыс әуесқойлары үшін нағыз жұмақ. Біз достарымызбен тау шаңғысы курорттарына барып, сноуборд тебуді үйрендік, бірнеше рет онсэнге – дәстүрлі жапон ыстық бұлақтарына бардық. Екіншіден, қыста Саппоро ерекше сұлу. Желтоқсаннан бастап бүкіл қала гирляндалармен безендіріліп, ғажайып атмосфера қалыптастырады. Рождестволық фестиваль кезінде көшелер нағыз еуропалық жәрмеңкелерге ұқсап кетеді. Ал ақпанда әйгілі Қар фестивалі өтеді, бұл кезде бүкіл қала үлкен мұзды және қарлы мүсіндер галереясына айналады. Бұл жай ғана туристік шара емес, нағыз мереке: көше тағамдары, ыстық какао, түнгі жарықтар – бәрі Саппороның қысын ерекше етеді.

Әрине, тамақ жайлы да айтпай кетуге болмайды. Саппоро асханасымен де танымал, әсіресе мисо-рамэн мен карри сорпасымен. Суық күндері кішкентай жайлы кафеге кіріп, хош иісті сорпаның дәмін сезінуден артық ештеңе жоқ.

Осы жарты жыл ішінде мен Жапонияны тереңірек танып қана қоймай, оны әртүрлі мәдениеттердің көзімен көрдім. Университетте Тайвань, Германия, Қытай, Намибия, Кореядан келген студенттермен достастым – бірге оқып, қыдырып, әлемге деген көзқарастарымызды бөлістік. Уақыт өтті, бірақ біз әлі де байланыста болып, хабарласып тұрамыз.

Хоккайдода оқу тек жапон тілі деңгейімді ғана емес, өзімді де өзгертті. Мен жаңа жағдайларға тез бейімделуді, батыл қадамдар жасауды және дүниеге кеңірек қарауды үйрендім. Жапониядан тек білім ғана емес, баға жетпес естеліктер мен әлемнің түкпір-түкпірінен достар тауып қайттым. Ең маңыздысы – бұрын бейтаныс болған жер шынайы жақын әрі ыстық мекенге айналуы мүмкін екенін түсіндім. Егер тағы да сол жаққа бару мүмкіндігі туса, мен оны қуана-қуана пайдаланар едім.