Физиканы философия тілінде сөйлеткен ғалым
Бірнеше мыңдаған жылдықпен сабақтасқан философия ғылымы қазақ халқының көне замандардан бері құрылымданған дүниетанымында, өмір салтын айшықтайтын тұрмыс-тіршілігінің тәжірибесінде философиялық ой-толғамдар түзілімі ретінде көрініс тауып, Кеңес өкіметі тұсында академиялық үлгідегі ғылыми философия арнасында қанат жайды. Оған сол кезеңдегі ғылым мен білімге бет бұрған қазақтың зиялы қауымдары өз үлестерін қосты. Солардың бірегейі – философия ғылымының докторы, профессор, әлемдік масштабта танылған еліміздегі диалектикалық логика саласының жетік маманы ретіндегі академик Ж.Әбділдин бастаған философтар тобының құрамындағы Қазақ КСР Мемлекеттік сыйлығының лауреаты Мұрат Сәбитұлы еді.
Ол 1938 жылы 17 қазанда Павлодар облысы Лебяжі ауданының Жаңа таң ауылында дүниеге келген.
1956-1961 жылдары С.М.Киров атындағы Қазақ мемлекеттік университетінің физика факультетін тамамдайды. Студент кезінен білімге құштарлығы оны биік мақсаттарға жетелейді, таланты мен біліктілігін негізгі принцип етіп алған Мұрат Сәбитұлы ғылымға деген өз құлшынысын арттыра түседі.
Оның жалындаған шабытты өмірінің қазақстандық философияның жан-жақты дамуға қарай бет түзеп, кемелдене бастаған кезеңге тұспа-тұс болуы, сәйкесінше, жас физик маманға деген сұранысқа дөп келді. Нәтижесінде ол 1961 жылы Қазақ ССР Ғылым академиясының Философия және құқық институтына жұмысқа шақырылды. Сол бір кезең физиканың философиялық мәселелерін тереңнен зерттеп, отандық философияның әрі қарай өрлеуіне, әлемдік деңгейде танылуына деген қажеттіліктің артқан сәті болатын.
Физиканың іргелі мәселелерін жете зерделеген Мұрат Сәбитұлы арнайы кәсібиленген сала болып қалыптасқан диалектикалық логика мектебіне айтулы үлес қосады. Сол кезеңдерде Қазақстанда философияның физикалық мәселелерін тиянақты түрде қолға алатын мамандар жоқтың қасы еді. Сондықтан ағамызға отандық философия ғылымы аясында осы бағыт бойынша зерттеулер жүргізуді қажет ететін үлкен жауапкершіліктер жүктеледі. М.Сәбитұлы өзінің ізденімпаздығы мен өзіне сенімділігі арқасында кванттық механиканың қалыптасуы мен дамуы, оның заңдылықтары мен ғылыми-техникалық прогрестегі орнын жете түйсіне отырып, ондағы қажеттілік пен кездейсоқтық мәселесін зерттеуді қолға алып, нәтижесінде аталған тақырып аясында кандидаттық диссертациясын сәтті қорғап шығады.
Отандық ғылыми философиялық кеңістік аясында диалектикалық логиканы терең зерттеуге бет бұрған бұл руханияттық бағыт 40 жылға жуық уақыт бойы үздіксіз сабақтаса келе, әлемдік деңгейге көтерілді, нәтижесінде «Диалектикалық логика» деп аталатын 4 томдық іргелі ұжымдық еңбек 1985-1987 жылдары жарық көрді.
ХХ ғасырдағы физика әлемді басқаша тұрғыдан түйсінудің жаңаша парадигмаларын қажет етті. Сайып келгенде, кванттық физиканың дамуы, бейсызықтық физиканың ұсынылуы, әлемді тұтас голограмма ретінде қарастыру, синергетикалық жүйе т.б. бір қырынан философиялық мәселеге келіп ойысатынын және оны аша түсу қажеттігін түйсінген М.Сәбитұлы осы арнаны тереңдей зерттейді. И.Ньютоннан классикалық физикасын, А.Физоның әлемдік эфир туралы көзқарастарын, Н.Бордың толықтырушылық принципін, Джон С.Белл ашқан теорема – локальді емес эффект, яғни белгілі бір дененің өзіндік қозғалысы оқшау, қатыссыз тұрған денеге әсер етіп, оны қозғалысқа келтіруі мүмкіндігін, Эйнштейн-Подольский-Розен парадоксын, А.Майкельсонның фотондардың қозғалу бағыты туралы ойларын, А.Эйнштейннің уақыт жарық жылдамдығымен шартталғанын, жарықтың үздіктілігі оның қасиеті екенін атап өткенін, кейіннен ол фотон атанған жарық-кванттарынан құралатынын негіздеуін, А.Комптонның жарық бір мезетте толқынды және корпускулярлы (бөлшекті) болатынын ұсынғанын, Луи де Бройльдің корпускулярлық-толқындық дуализм теориясын, Поль Дирактың бөлшектер мен антибөлшектерді зерделеуін, А.Е.Акимовтың торсиондық өріс туралы пайымдауларын, Г.И.Шиповтың алғашқы сана туралы идеяларын т.б. терең зерделеген Мұрат Сәбитұлы 1990 жылы «Кванттық механиканың қалыптасуы мен дамуын логикалық-гносеологиялық талдау» атты докторлық диссертациясын сәтті қорғаған еді.
Әлем мен қоғам дамуы туралы пайымдаулардың физикадағы релятивистік ұстанымдарының философиялық негіздемелерін қарастырған ғалым Қазақстанда физиканың философиялық мәселелерімен алғашқы шұғылданушы ойшыл ғана емес, оны диалектикалық логика әдіснамасы негіздері арқылы саралаудың өзіндік үлгісін көрсете отырып, әлемнің ғылыми бейнесін философия тілінде сөйлетеді, физикадағы заңдылықтардың қазіргі заманда іргелі философиялық ойлаудан тыс бола алмайтынын дәйектейді.
Ол төрт ғылым докторы, 15 философия ғылымының кандидаттары және бір PhD докторына жетекшілік етіп, оларға бағыт-бағдар көрсете отырып, жас мамандарды ғылыми ойдың тұңғиығына баулуда айтарлықтай еңбек етті.
1996-2001 жылдары Қазақ бас сәулет құрылысы академиясында Философия, тарих және құқық кафедрасын басқарып, 2001-2010 жылдары Абай атындағы ҚазҰПУ-дың Философия және ғылым методологиясы кафедрасының меңгерушісі қызметін атқарған кездері де сол ұжымның ғылыми әлеуетінің артуына еңбек сіңіре отырып, қазақстандық философия ғылымының әрі қарай дамуына өзіндік серпін берушілердің бірінен саналды. Кейіннен сол университеттің жанындағы философия мамандығы бойынша диссертациялық кеңестің төрағасы қызметін атқарады, «Қазіргі заман: пікірлер әлемі» атты философиялық альманах журналын ашып, бірнеше жыл оның редакторы қызметін атқарады.
Қазақстандық философияның дамуына үлес қосатын «Әлемдік философиялық мұра», «Мәдени мұра» бағдарламасына, «Қазақстан» ұлттық энциклопедиясы т.б. ғылыми жобаларға белсене қатысып, шетелдік философия тарихындағы ойшылдардың еңбектерін қазақша да сөйлетеді.
«Талантты адам жан-жақты да талантты болады» дегендей, ағамыз кезінде спортпен терең шұғылданып, шахмат өнерінен, бокстан спорт шебері атағына ие болғанын да атап өтпеске болмайды.
Бүгінде ағамыз отбасында қадірлі әке, немерелеріне сүйікті ата, халқына «ғалым ақсақал», «көпті көрген қария» ретінде танымал.
Лесхан АСҚАР,
Берік АТАШ,
Философия кафедрасының ұстаздары