БИОЛОГИЯ ҒЫЛЫМДАРЫНЫҢ ДОКТОРЫ, ПРОФЕССОР ВИКТОР МИХАЙЛОВИЧ ИНЮШИННІҢ ҒЫЛЫМИ, ПЕДАГОГИКАЛЫҚ ЖӘНЕ ҚОҒАМДЫҚ ҚЫЗМЕТІНІҢ ҚЫСҚАША ОЧЕРКІ

Инюшин Виктор Михайлович - Қазақстандағы биофизиктер мектебінің негізін қалаушы, қоғам қайраткері.

1941 жылы 1 наурызда Ленинградта әйгілі гидротехниктің отбасында дүниеге келген. Виктор Михайлович 17 жыл бойы Өскемен және Серебрянск қалаларында оқып, өмір сүрді. Ол бала кезінен бастап құстар мен балықтардың өмірін бақылайтын натуралист ретінде биологиямен айналыса бастады. С.М. Киров атындағы ҚазМУ-дың биология факультетінде 1958 жылдан 1963 жылға дейін білім алып, еңбек жолын алдымен стажер-зерттеуші, кейіннен гистология және цитология кафедрасының доценті ретінде бастаған.

Инюшин Виктор Михайлович 1973-1999 жылдар аралығында өзі басқарған Орта Азия мен Қазақстандағы жалғыз биофизика кафедрасының ашылуын ұйымдастырды. Биофизика кафедрасының құрылуы оның жарқын ғылыми-педагогикалық талантын ашып, Қазақстандағы биофизикалық зерттеулердің дамуы мен үйлестірілуіне, сондай-ақ биофизика бойынша кадрлар даярлауға үлкен көңіл бөлуге мүмкіндік берді.

В. М. Инюшин-100-ден астам өнертабыстың авторы, оның 30-ы шетелде (Германия, Канада, Жапония, АҚШ, Австралия және басқалар) патенттелген. Оның ғылыми зерттеулері Қазақстанда, сондай-ақ шетелде: Польшада, Үндістанда, Алжирде, Қытайда халықаралық ғылыми және өнеркәсіптік көрмелерде бірнеше рет көрсетіліп, дипломдармен және медальдармен марапатталды.

В. М. Инюшин халықаралық ғылыми ұйымдардың: Кирлиан әсерін зерттеу жөніндегі халықаралық қауымдастықтың (Нью-Йорк, АҚШ), а.л. Чижевский атындағы Халықаралық қордың (Мәскеу, Ресей), Зороастрия колледжінің Ғылыми кеңесінің (Мумбай, Үндістан), Лазерлік Ғылым Академиясының (Мәскеу, Ресей) мүшесі, Халықаралық баламалы медицина университетінің профессоры (Мамбей, Коломбо) болып сайланған.

Виктор Михайловичтің ғылыми қызметі көп қырлы, оның жаңа ізденістері аралас, классикалық және қолданбалы пәндердің жетістіктеріне негізделеді. Биоплазма-геоплазманың өзара әрекеттесуінің теориялық негіздемесі экологиялық ортаны бақылаудың түбегейлі жаңа әдістерін және жер сілкінісі прекурсорларын тіркеу әдістерін құруға және дамытуға негіз болып табылады. Мұндай әзірлемелердің әлемде баламасы жоқ. Ш. Инюшин өзінің «Пространственно-временная структура биоплазменного тела человека» (2007) атты ғылыми монографиясында органикалық тұтас матрица-биоплазманы қоса отырып, тірі организмде голограммалық – ақпараттық процестерді жүзеге асыру тетіктерінің объективті негіздерін қарастырды.

www.kaznu.kz